Tomikovo - subiektywnie o książkach

Rocznik liryki miłosnej w edycji polsko-greckiej 2025 “Wwierszowzięci. Życie lęgowe poetów.”  ▪️ 55. Autorów  W ydawnictwo Fundacja Poetariat pod redakcją Magdaleny Kapuścińskiej  Przekład: Ares Chadzinikolau Na ponad trzystu stronach tego polsko - greckiego tomu rozpięto miłość. Dojrzewa ona tutaj jak owoc na słońcu - zmysłowo, cierpko, melancholijnie... „ Wwierszowzięci. Życie lęgowe poetów ” to nie książka, którą czyta się „od deski do deski”. To książka do pozostawiania przy łóżku, do powrotów, do umieszczania zakładek. Poezja, która pachnie winem, kurzem drogi, potem i deszczem na szybie…  „Wwierszowzięci” to kolejny już rocznik wydawnictwa Fundacja Poetariat , tym razem w wydaniu polsko - greckim, czyli spotkanie poetów znad Wisły i spod nieba słonecznej Grecji. To piękne wydawniczo dwujęzyczne dzieło, które pokazuje, że poezja nie potrzebuje wspólnego alfabetu. Nie chodzi tu jednak o miłość z kolorowych seriali czy kawiarnianych wyznań. To miłość codzienna i ...

Renata Blicharz “Miałam kiedyś brata” Wydawnictwo Rideró, 2025 Na swoim literackim blogu, w zapowiedzi książki, autorka napisała: “ Nie jestem zwolenniczką poezji autobiograficznej, ale w tym przypadku zrobiłam wyłom, pozwoliłam sobie nie na odrobinę, lecz na absolutną pełnię prywaty. Tym razem cały tomik jest o mnie i o moim bracie.” Nie jest to więc tom, który się czyta wyłącznie dla przyjemności obcowania z poezją, lecz taki, który się przeżywa. Nie da się go zrecenzować z dystansu, można tylko wejść w ten świat, próbując choć na chwilę współodczuwać. Ta książka to żałoba zapisana w wersach. Pamięć rozpięta na pytaniach, których nie sposób zadać i odpowiedziach, których nikt nie udzieli. Poezja staje się tu narzędziem próby zrozumienia, oswojenia, przywrócenia obecności wbrew wszystkiemu. Już sam tytuł “ Miałam kiedyś brata” zawiera wszystko: stratę, czas przeszły, rozpacz, ale też dumę i czułość. To wyznanie nie tyle oznajmujące, co bolesne. Autorka nie ucieka w metaforę. Mówi wp...

Zuzanna Marciniak "Zbliżenia" Wydawnictwo MaMiKo, 2023 Czy poezja może pachnieć? Może mieć fakturę, temperaturę, głos? Wiersze Zuzanny Marciniak to poezja, która nie tylko opowiada o bliskości, lecz ją ucieleśnia. O bliskości zwykle mówimy w kontekście dotyku, spojrzenia, wspólnego czasu. A co, jeśli bliskość to przestrzeń, w której możemy się spotkać naprawdę - bez masek, bez oczekiwań? Zuzanna Marciniak w swoim tomiku “ Zbliżenia ” zbliża się do tych pytań z czułością i odwagą. I zaprasza nas do wspólnej wędrówki. Bliskość jest tutaj rozumiana  wielowymiarowo, zarówno jako intymność między dwojgiem ludzi, jak i głębokie zrośnięcie z naturą. Poezja autorki z tego tomu, to świadectwo dojrzałego języka i autentycznej emocji. To przykład, że współczesna liryka nie musi być eksperymentalna, by być nowoczesna. Wystarczy, że jest w niej jakaś prawda. Już sam tytuł “ Zbliżenia ” sugeruje ruch ku czemuś - drugiemu człowiekowi, sobie, ku życiu. Wiersze poetki przypominają fotografie...